A fe! Społeczno-kulturowe konteksty wstrętu i obrzydliwości - red. Aleksandra Drzał-Sierocka, Małgorzata Kowalewska

Podstawową zaletą monografii A fe!, przygotowanej pod redakcją Aleksandry Drzał-Sierockiej oraz Małgorzaty Kowalewskiej, jest panoramiczność ujęcia. Mówi się więc o „wstręcie” i „obrzydliwości” jako narzędziach dystynkcji językowych i poznawczych oraz kulturowych przejawach i konsekwencjach tych dystynkcji. Mówi się o rzeczonych kategoriach jako wyznacznikach współczesnych strategii artystycznych, ich związkach ze współczesną obsesją cielesności (czy wręcz: somatyzacją kultury), traktuje jako pojęcia kluczowe dla rozumienia gatunków popkultury (horror, mangi yaoi) oraz poszczególnych dzieł, wreszcie – last but not least – umieszcza je w kontekście praktyk kulinarnych, dyskusji o „inności” oraz „wstrętnej kobiecości”. Nie mam wątpliwości, że prezentowana Czytelnikowi monografia spotka się z zainteresowaniem i zgoła nieobrzydliwym przyjęciem bez poczucia wstrętu. 

prof. Mariusz Czubaj

SPIS TREŚCI

Wprowadzenie

WSTRĘTNE SŁOWA I CZYNY: OBRZYDZENIE JAKO STRATEGIA JĘZYKOWA I FILOZOFICZNA

Grzegorz Dąbkowski, Wstręt, obrzydzenie i odraza w badaniach językoznawczych

Piotr Seweryn Rosół, Obrzydliwa nowoczesność. Baudelaire i inni

Sylwia Stano-Strzałkowska, Kupa, siku, robale i koszmarne dzieci – czyli rola obrzydliwości w literaturze dziecięcej

Barbara Maria Kownacka, O parówkach, kiełbasie i mięsie à rebours w Piaskowej Górze Joanny Bator i Aniołach i świniach w Berlinie! Brygidy Helbig

Małgorzata Kowalewska, (…) pociąganie ze szklanki w momencie, gdy usta są pełne n.p. chleba z szynką – stanowczo jest nieeleganckie. Fe! Fe!, czyli savoir vivre od końca XIX wieku do dziś

WSTRĘTNE EKSPONATY: OBRZYDZENIE JAKO NARZĘDZIE ARTYSTY

Karolina Żyniewicz, Sztuka jako narzędzie badania granic. Pozaartystyczne wnioski płynące z artystycznych eksperymentów

Marcin M. Chojnacki, Bakterie Christiny Agapakis, czyli bacteria art w służbie mikrobiologii

Marta Caban, Motyw en transi w sztuce polskiej XVI–XVIII wieku

Piotr Kletowski, Obrzydliwe piękno, piękna obrzydliwość – kategoria obrzydliwości w filmowym horrorze. Analiza zjawiska na wybranych przykładach

Łukasz Wróblewski, Wstręt moralny w filmie W imieniu diabła Barbary Sass

WSTRĘTNE CIAŁA: KATEGORIA OBRZYDZENIA W KONTEKŚCIE CIELESNOŚCI

Agnieszka Sinicka, Hannah Wilke – Wstrętna Wenus

Ewa Kuliś, Wstrętne ciała. Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki  i po(d)miotowość

Katarzyna Prokopowicz, Wstrętne ciało – wojna i pornografia

WSTRĘTNA KOBIECOŚĆ: FEMINIZACJA OBRZYDZENIA

Agata Włodarczyk, Te wstrętne yaoice – fandomowa niechęć wobec mang yaoi oraz ich fanek

Halina Gąsiorowska, Brudne dziewczyny, czyli wstręt jako strategia emancypacyjna

Katarzyna Cupała, Paskudna znaczy piękna. O ekspresjonistycznym dualizmie w przedstawieniu Helgi Daemony w powieści Cierpienia księcia Sternenhocha Ladislava Klímy

Marta Stańczyk, Jak obrzydzić patriarchat – Pod moją skórą Mariny de Van, czyli kobieta jako mięso

Sabina Misiarz-Filipek, Kobieta wobec porządku symbolicznego

WSTRĘTNY „INNY”: KATEGORIA OBRZYDLIWOŚCI W KONTEKŚCIE DOŚWIADCZENIA „OBCOŚCI”

Magdalena Tomaszewska-Bolałek, Obrzydliwe azjatyckie jedzenie (Chiny, Korea, Japonia, Wietnam)

Aleksandra Drzał-Sierocka, Brudny i zły, ale… do zjedzenia? O rasizmie ludożerstwem podszytym w amerykańskiej kulturze popularnej przełomu XIX i XX wieku

Bartosz Murawski, Nie jestem zwierzęciem! Joseph Merrick w tekstach kultury popularnej

Piotr Wojciechowski, Wstrętny obcy. Obrzydzenie jako reakcja na strach przed islamem

Marcin Zalewski, Wstręt i obrzydzenie jako bariera relacji międzykulturowych na przykładzie misji ISAF w Afganistanie

Publikacja dofinansowana z funduszy SWPS Uniwersytetu Humanistycznospołecznego