
- Kilka słów o człowieku…- red. Maciej Maraszkiewicz
- Najgłębsze, spokojne morskie dno - Andrzej C. Leszczyński
- Jedzie Pan Jazz - Andrzej Białkowski, Wojciech J. Burszta
- PRL-owskie re-sentymenty - red. A. Kisielewska, A. Kisielewski, M. Kostaszuk-Romanowska
- Pomiędzy retro a retromanią - red. Małgorzata Major, Patrycja Włodek
- Preteksty - Wojciech Józef Burszta
- Dyskursy władzy - red. Dominika Gruntkowska, Jacek Moroz, Janina Świrko-Pilipczuk, Oskar Szwabowski
- Oblicza muzycznej praxis: debaty, terytoria, reduty nadziei i oporu
- Codzienność, performatywność, demokracja - red. Lucyna Kopciewicz, Beata Simlat-Żuk
- Bestie i ofiary - Anna Małyszko
Instytucja medialna przez pryzmat płci - Greta Gober
Opis
Wartość materiału zebranego przez Gretę Gober wynika nie tylko z konsekwentności i ukierunkowania badań, ale także z faktu, iż były one prowadzone w instytucji medialnej, do której nie jest łatwo przeniknąć. Jak się okazuje, fakt, że przedmiotem badania była polska telewizja publiczna, wcale nie ułatwiał autorce tego zadania. Zaprezentowane w książce analizy oraz obserwacje pokazują, iż struktura tej instytucji pozostaje hermetyczna i hierarchiczna, bez względu na przypisany jej status i funkcje, także te związane z realizacją polityki równościowej.
prof. Małgorzata Radkiewicz
Autorka ukazuje kwestie męskiej hegemonii w instytucji medialnej w perspektywie diachronicznej, posiłkując się rozmaitymi memuarami i dokumentami sporządzonymi przez telewizyjnych bossów (nigdy nie miałem wysokiego mniemania o zarządcach i władcach telewizyjnego świata, ale czasem, przyznaję, podczas lektury ich wynurzeń włos się na głowie jeżył), a przesuwając się po osi czasu, cytuje (niekiedy przejmujące) głosy respondentów uwikłanych dziś w dziennikarstwo telewizyjne. Ta panoramiczność spojrzenia pozwala wzajemnie oświetlać się przeszłości i współczesności. A zarazem dowodzi, że jeśli mowa o dziennikarskich rolach społecznych, tak wiele się nie zmieniło.
prof. Mariusz Czubaj
Greta Gober – doktor nauk humanistycznych (w dyscyplinie kulturoznawstwo). Feministka, badaczka mediów, matka. W latach 2005–2009 była zawodowo związana z telewizją publiczną. Od tamtej pory naukowo zajmuje się badaniem mediów i działa na rzecz eliminacji dyskryminacji ze względu na płeć w mediach. Jako stażystka w Departamencie Mediów Rady Europy wspierała zespół ekspercki zajmujący się równością kobiet i mężczyzn w mediach. Stypendystka Fulbrighta. Badania naukowe prowadziła m.in. w Centrum Badań Genderowych na Uniwersytecie w Oslo, w Departamencie Gender i Studiów Kobiecych na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, w Departamencie Mediów na Uniwersytecie Sztokholmskim. Członkini zarządu Międzynarodowego Stowarzyszenie Kobiet w Radiu i Telewizji (IAWRT) oraz członkini Globalnego Sojuszu na Rzecz Równości w Mediach (GAMAG). Założycielka i w latach 2012–2018 liderka Hollaback! Polska – inicjatywy będącej częścią międzynarodowego ruchu na rzecz przeciwdziałania molestowaniu w przestrzeni publicznej.