
- Góralski etnodizajn - Agnieszka Domańska
- Państwa wyobrażone - Michał Futyra
- Po humanizmie - red. Zuzanna Ładyga i Justyna Włodarczyk
- Między empatią a okrucieństwem - red. Eugenia Łoch, Dariusz Piechota, Agnieszka Trześniewska
- Pies też człowiek?
- Cyborg w ogrodzie - Julia Fiedorczuk
- Orbis interior kurpiensis mieszkańców gminy Kadzidło i okolic - red. Katarzyna Waszczyńska
- Fale istnienia - Jarosław Marzec
- Pozytywistów spotkania z naturą. Szkice ekokrytyczne - Dariusz Piechota
- Spektakl władzy - Dawid Rydzek
Kobieca dusza, czułość serca i sentymenty - Izabela Gawrońska-Meler
Cena regularna:
towar niedostępny

Opis
Kobieca dusza, czułość serca i sentymenty. O polskim oświeceniowym czytaniu tragedii Jeana Racine’a
Tytuł niniejszej rozprawy określa dwa obszary złożonych i wielowątkowych problematów dotyczących charakteru obecności tragedii Jeana Racine’a w epoce polskiego oświecenia. Kobieca dusza, czułość serca i sentymenty to symboliczna zapowiedź rozważań poświęconych charakterystycznym dominantom semantycznym rasynowskiej estetyki i koncepcji tragedii, szczególnie popularnych wśród polskich admiratorów sztuki autora Fedry czy Andromachy. Drugi obszar tematyczny: o polskim oświeceniowym czytaniu tragedii Jeana Racine’a, określa główną drogę, dzięki której niedościgły wzorzec klasycystycznej tragedii francuskiej zaczyna powoli przenikać w polski oświeceniowy pejzaż ciągle jeszcze głębokiej „niedojrzałości”, „małości w tragicznej dziedzinie”.
„Książka ta, o szerokich walorach poznawczych, nowatorska w założeniach metodologicznych, w sposobie prowadzenia dialogu z tekstami dramatycznymi i ich bohaterkami, z pewnością zyska zainteresowanie badaczy epoki oświecenia oraz stanie się lekturą obowiązkową wykładowców literatury i jej miłośników”. (prof. dr hab. Irena Kadulska)
Izabela Gawrońska-Meler – doktor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki. Członkini Międzynarodowego Naukowego Towarzystwa Badań Teatru, Literatury i Baletu. Autorka wielu artykułów dotyczących twórczości Jeana Racine’a oraz polskiej i francuskiej tragedii klasycystycznej. Zarówno w pracy badawczej, jak i dydaktycznej stara się korzystać z wiedzy i doświadczenia wyniesionego z „seminarium romantycznego” profesor Marii Janion.